چگونه سپاس گویم مهربانی ولطف تو را که سرشار از عشق ویقین است .
چگونه سپاس گویم تأثیر علم آموزی تو را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه ی محقر وجودم فروزان ساخته است .
آری در مقابل این همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است ونه کلام وصف .
تنها پروانه جانم بر گرد شمع وجودت ، عاشقانه چنین می سراید :
معلم کیمیای جسم و جان است
معلم رهنمای گمرهان است....
شـده حک بر فراز قله ی عشق
معلم وارث پیغــــمبران است....
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط محمدعلی شیخ محمدی
آخرین مطالب